Παρε παιδί μου 10Ε να φας κάτι στο σχολείο

Αν η παραπάνω φράση(ή κάτι ανάλογο σε δραχμές) ήταν κάτι που ακούγατε συχνά το πρωί πριν πάτε στο σχολείο ή στην καλύτερη σας έδιναν και ένα τοστάκι τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο και ένα μήλο και ήσασταν πανευτυχείς, τότε μπορεί να φαντάζεστε ότι το ίδιο ισχύει και για τις Ιαπωνικές οικογένειες. Οοοοοοχι αγαπητοί μου, δεν ισχύει, αλλά για αυτό είμαστε εμείς εδώ για σας διαφωτίσουμε. Το "κουτί με φαγητό" (την θυμάστε την περίφημη αυτή ατάκα από το Καπαμαρού?) είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο πλέον από ότι ένα απλό δοχείο με λιχουδιές.

Μία μητέρα από την Osaka εξηγεί το νέο αυτό φαινόμενο: "Έχει να κάνει περισσότερο με την υπερηφάνεια μου. Ο γιος μου καυχιέται στους συμμαθητές του για την μαγειρική μου, οπότε δεν μπορώ να σταματήσω να το κάνω".



Την δήλωση αυτή ενισχύει και η κυρία στην φωτογραφία δεξιά (καθώς δουλεύει την τελευταία δημιουργία της, ένα δεινόσαυρο βασισμένο σε ένα σχέδιο του γιου της) λέγοντας "Δεν φτιάχνω ποτέ το ίδιο πράγμα δύο φορές. Αφού το τελειώσω σκέφτομαι μόνο τι να κάνω την επόμενη φορά".



Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τί ώρα σηκώνονται από το κρεβάτι τους το πρωί αυτές οι μάνες για να έχουν έτοιμα τα φαγώσιμα αριστουργήματά τους μέχρι την ώρα που τα βλαστάρια τους πρέπει να φύγουν για το σχολείο.


Πηγή: TokyoTimes